Wat een bizar plaatje, hè? Deze krantfoto is echt veelzeggend. De persfotograaf die deze foto in 1933 heeft geschoten heeft echt gaaf werk geleverd. De titel van de foto is "De schrik van de buurt" en dat zie je echt terug in de foto.
Een stukje Nederlandse geschiedenis dat zie je echt terug in deze, toch wel echt vintage portretfoto. Je ziet hier een stukje Nederald in de jaren '30. Het is een foto die je niet snel vergeet. Want, wiens kind mag er nu op zo'n jonge leeftijd roken. Bizar dat het niet direct vreemd was, ruim 90 jaar geleden.
Een leuk verjaardagscadeau, zeker als je 24 mei jarig bent
Als je in de maand mei jarig bent kan je tweeling zijn of een stoere stier. Ben je ook exact op 24 mei jarig, de datum van uitgifte van deze krant, dan ben je dus een tweeling. Maar dat wist je natuurlijk wel. Wat vooral bijzonder is, de portretfoto van de rokende jongenman/kind is ruim 90 jaar geleden gemaakt. Dan kan je er dus vanuit gaan dat dit kind nu zeker tussen de 98-102 moet zijn. Maar hoogstwaarschijnlijk niet, want.. wat denk je zelf als je op zo'n jonge leeftijd al rookt..
Huis van mei 1933 - het perfecte jaren30 housewarming cadeau
Als je een huis hebt uit 1933 of.. je vrienden hebben net een parel aangeschaft. Dan is dit het perfecte geschenk voor een jarendertig woning. Het is een cadeau met betekenis, want wie heeft er nou een portretfoto van hetzelfde jaar als de oplevering van de woning (mei 1933).
Een leuk cadeau voor iemand die van roken houdt
Op steeds minder plekken kan je nog sigaratten halen in Nederland en om eerlijk te zijn, beter ook wel. Ben je zelf een kettingroker of is je beste vriend een sigarenliefhebber. Dan is het toch geweldig om een leuk cadeau te kopen voor als zijn/haar verjaardag is in mei. Je kan het ook als symbolisch geschenk geven. Vooral voor die vriend die net is gestopt met roken en hier.. stiekem beste last van heeft soms. Want een stopper verdiend echt wel een ik-ben-gestop-met-roken-cadeautje. Vooral als steuntje in de rug of om gewoon te pesten. Zo zien ze iedere dag een jongen van ruim 90 jaar geleden met een ondeugende blik, heerlijk te staan paffen!
24 mei 1933 - Nederlandse persfoto's op tegel gebakken
Tekst uit de krant van 24 mei 1933: De oude man zat in zijn leuningstoel bij de tafel en tuurde in het haardvuur, dat zachtjes knetterde en een behaaglijke warmte verspreidde in het kleine vertrek. Zijn blik was strak gericht op de vlammen, die nu eens hoog oplopen en dan weer inzetten, terwijl zijn gedachten verzonken waren in de herinneringen aan een lang en bewogen leven.
Plotseling werd hij opgeschrikt door een zachte tik op het raam. Hij keek op en zag een kleine vogel, die met zijn snaveltje tegen het glas pikte. De oude man stond op en opende het raam. Het vogeltje fladdert naar binnen en streek neer op de tafel. Het was een klein, grijs vogeltje met een opvallend helder oogje, dat de oude man aankeek met een blik, die hem huiveringen over de rug joeg.
"Wat wil je, kleine vogel?" vroeg de oude man. Het vogeltje antwoordde niet, maar bleef hem aanstaren met zijn heldere oogje. De oude man voelde een onbehaaglijk gevoel bekruipen. Hij had het gevoel dat het vogeltje hem iets wilde zeggen, maar hij wist niet wat.
Hij pakte een stukje brood en gooide het naar het vogeltje. Het vogeltje pikte het op en begon te eten. De oude man keek toe, maar het onbehaaglijke gevoel bleef. Hij besloot om het vogeltje te negeren en ging terug naar zijn leuningstoel.
Hij probeerde zijn aandacht weer op het haardvuur te richten, maar het lukte hem niet. Het beeld van het vogeltje met zijn heldere oogje bleef op zijn netvlies gebrand. Hij voelde zich onrustig en besloot om naar bed te gaan.
De volgende ochtend werd de oude man wakker met een gevoel van opluchting. Hij had de hele nacht onrustig geslapen, maar het vogeltje was nergens te bekennen. Hij stond op en kleedde zich aan. Toen hij de kamer binnenkwam, zag hij het vogeltje weer op de tafel zitten. Het keek hem aan met dezelfde heldere blik als de vorige dag.
De oude man voelde de onrust weer opkomen. Hij pakte een bezem en probeerde het vogeltje weg te jagen. Het vogeltje fladderde weg, maar kwam even later weer terug. De oude man probeerde het vogeltje te vangen, maar het was te snel voor hem.
Hij besloot om het vogeltje te laten zitten en ging naar de keuken om te ontbijten. Toen hij klaar was, ging hij terug naar de kamer. Het vogeltje zat er nog steeds. De oude man begon zich af te vragen of het vogeltje hem misschien iets wilde vertellen.
Hij pakte een stuk papier en een potlood en begon te schrijven. Hij schreef over zijn leven, over zijn herinneringen, over zijn angsten en over zijn dromen. Hij schreef alles op wat in hem opkwam. Toen hij klaar was, legde hij het papier op de tafel en keek naar het vogeltje.
Het vogeltje pikte het papier op en begon het te lezen. De oude man keek toe en zag dat het vogeltje af en toe knikte. Toen het vogeltje klaar was, keek het de oude man aan met een blik van begrip. De oude man voelde een golf van opluchting over zich heen spoelen. Hij had het gevoel dat het vogeltje hem begreep.
De volgende dag was het vogeltje verdwenen. De oude man voelde zich eenzaam, maar ook opgelucht. Hij wist niet zeker wat het vogeltje hem had willen vertellen, maar hij had het gevoel dat hij het begrepen had. Hij had het gevoel dat hij zijn leven had afgesloten en dat hij klaar was om te sterven.
Enkele dagen later werd de oude man dood aangetroffen in zijn leuningstoel. Hij had een glimlach op zijn gezicht.
Mijn leerlingen vonden het een hele bijzonder foto. Een kind dat rookt! Dat kan toch echt niet hoorde ik ze door de klas roepen. Mooi weer wat impact gemaakt dus. Nu hangt de foto standaard in het geschiedenislokaal.